10 zł 2006 r. – Niemcy 2006 (platerowana złotem) – Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej
Wartość nominalna 10 zł
Stop: Ag 925/1000
Wymiar: 32 mm
Waga: 14,14 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany, platerowana złotem
Wielkość emisji: 80.500
Wyemitowano w roku: 26 kwietnia 2006
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP z okazji Mistrzostw. Świata w Piłce Nożnej.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Rewers: Wizerunek piłkarza kopiącego piłkę, w tle słońce w środku któego znajduje się piłka, nad piłką napis: FIFA, napis (otok): MISTRZOSTWA ŚWIATA W PIŁCE NOŻNEJ NIEMCY 2006.
XVIII Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w dniach 9 czerwca – 9 lipca w Niemczech, którym przyznano organizację imprezy w lipcu 2000. Mistrzem świata zostali Włosi, którzy w finale pokonali Francuzów po rzutach karnych. Gospodarze turnieju zajęli trzecie miejsce po zwycięstwie nad Portugalią. Mecze Mistrzostw Świata transmitowano do niemal wszystkich 207 krajów członkowskich FIFA (jedynym wyjątkiem był Turkmenistan). Prawo do telewizyjnego przekazu zakupiło ponad 500 stacji, dzięki czemu 25 mundialowych dni obejrzało 3,25 miliarda widzów, a sam mecz finałowy ponad miliard. Oficjalnym hymnem mistrzostw była piosenka "Celebrate the Day" Herberta Gronemeyera
Ĺąródło: Wikipedia
Skup monet Warszawa, 10 zł 2006 r. – Niemcy 2006 (platerowana złotem) – Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2006 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L), lekka patyna
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP dla upamiętnienia 100. rocznicy urodzin Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Skup monet Warszawa, 10 zł 2005 r. – Konstanty Ildefons Gałczyński – 100. rocznica urodzin, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2005 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
10 zł 2004 r. – Generał brygady Stanisław F. Sosabowski
Wartość nominalna 10 zł
Stop: Ag 925/1000
Wymiar: 32 mm
Waga: 14,14 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany
Wielkość emisji: 56.000
Wyemitowano w roku: 17 stycznia 2004
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP i poświęcona sylwetce jednego z najwybitniejszych dowódców Sił Zbrojnych na Zachodzie generałowi brygady Stanisławowi F. Sosabowskiemu (1892-1967).
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Skup monet Warszawa, 10 zł 2004 r. – Generał brygady Stanisław F. Sosabowski, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2004 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP dla upamiętnienia 110. rocznicy urodzin generała broni Władysława Andersa (1892-1970).
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Władysław Anders (ur. 11 sierpnia 1892 w Błoniu, zm. 12 maja 1970 w Londynie) – generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w latach 1944-1945.
Urodził się 11 sierpnia 1892 w Błoniu koło Krośniewic, znajdujących się wówczas na terenie zaboru rosyjskiego. Jego ojciec, Albert Anders, był agronomem i pracował jako administrator majątków ziemskich; matką była Elżbieta z domu Tauchert. Oboje rodzice byli z pochodzenia Niemcami wyznania ewangelickiego i pochodzili z bałtyckich Niemców.
Uczęszczał do warszawskiego gimnazjum realnego. Studiował 6 semestrów na Politechnice w Rydze. Od 1910 w armii rosyjskiej, ukończył kawaleryjską szkołę oficerów rezerwy.
Uczestnik I wojny światowej – jako porucznik dragonów dowodził szwadronem i został 3-krotnie ranny. W 1917 ukończył skrócony kurs Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. Następnie brał udział w formowaniu oddziałów I Korpusu Polskiego, którymi dowodził gen. Józef Dowbor-Muśnicki. Po kapitulacji korpusu przed Niemcami wrócił do kraju i wstąpił do Wojska Polskiego. Szef sztabu Armii Wielkopolskiej w powstaniu wielkopolskim 1919. W wojnie polsko-bolszewickiej 1920 dowódca 15 Pułku Ułanów Poznańskich.
W październiku 1921 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojennej (École Superieure de Guerre) w Paryżu i staż liniowy we Francji. Do kraju wrócił w 1924 i mianowany został szefem sztabu Generalnego Inspektora Kawalerii, gen. broni Tadeusza Rozwadowskiego. Od listopada 1925 komendant Warszawy. Podczas przewrotu majowego szef sztabu wojsk rządowych. W latach 1928-1939 dowódca Kresowej, a następnie Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, z którą wyruszył na wojnę 1939, dowódca Garnizonu Baranowicze. W 1932 przewodził polskiej ekipie jeździeckiej, która podczas zawodów hippicznych o Puchar Narodów w Nicei zdobyła 4 pierwsze nagrody.
We wrześniu 1939 r. czasie przebijania się Armii Poznań i Pomorze przez Kampinos do Warszawy odmówił gen. Tadeuszowi Kutrzebie wykonania rozkazu obrony skraju Puszczy Kampinoskiej motywując to przewidywanymi zbyt dużymi stratami swojej brygady. Od 12 września 1939 dowodził Grupą Operacyjną Kawalerii swojego imienia. Po ciężkich walkach przeciwko Niemcom w okolicach Mińska Mazowieckiego i Tomaszowa Lubelskiego udało się mu przebić na południe. Wobec zaciskającego się pierścienia niemiecko-sowieckiego generał Anders zdecydował rozformować Grupę Kawalerii na mniejsze grupy, które miały przedostać się na Węgry. Przebijając się w jednej z takich grup, 29 września w okolicach Sambora, generał Anders, dwukrotnie ranny, dostał się do niewoli sowieckiej.
Przetrzymywany w lwowskim szpitalu przy ul. Kurkowej, następnie w więzieniu (Brygidki) we Lwowie, 29 lutego 1940 wywieziony przez NKWD do Moskwy i osadzony w centralnym więzieniu NKWD na Łubiance. Podczas 22-miesięcznego pobytu w więzieniu był wielokrotnie przesłuchiwany i bezskutecznie namawiany (jeszcze w lwowskim szpitalu) do wstąpienia do Armii Czerwonej. Został uwolniony po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i podpisaniu układu Sikorski-Majski. Od 4 sierpnia 1941 twórca i dowódca Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, a po ewakuacji latem 1942 wojska i ponad 20 tys. cywilów (uratowanych z więzień i łagrów) do Iranu – dowódca Armii Polskiej na Wschodzie (Irak, Palestyna) i 2 Korpusu Polskiego, którym dowodził w kampanii włoskiej (Bitwa o Monte Cassino; Bitwa o Ankonę). Od 2 października 1944 do 5 maja 1945 pełniący obowiązki (wobec wzięcia do niewoli gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego) Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych i Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Ostro skrytykował ustalenia konferencji w Jałcie.
Władze komunistyczne Polski w 1946 roku odebrały mu stopień generała i polskie obywatelstwo, które przywrócono mu pośmiertnie w 1989. Pozostając na emigracji kontynuował działalność polityczną, ukierunkowaną na zachowaniu ciągłości konstytucyjnej Rządu Emigracyjnego w Londynie. Od 1949 był przewodniczącym Skarbu Narodowego, od 1954 członkiem Rady Trzech (po wypowiedzeniu posłuszeństwa Augustowi Zaleskiemu). Uczestniczył w kampanii na rzecz uwolnienia Polaków przebywających w łagrach. W 1956 poprowadził w Londynie marsz 20 tysięcy polskich emigrantów. Do końca życia pozostał na emigracji, zmarł dokładnie w 26. rocznicę bitwy pod Monte Cassino. Pochowany został, zgodnie z jego wolą wśród swoich żołnierzy na Polskim Cmentarzu Wojennym pod Monte Cassino, we Włoszech.
20 grudnia 2006 roku polski Senat przyjął jednogłośnie uchwałę ustanawiającą rok 2007 rokiem gen. Władysława Andersa.
(wg Wikipedii)
Skup monet Warszawa, 10 zł 2002 r. – Generał broni Władysław Anders, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2002 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
Preferowany stan zachowania: L (menniczy) Wartość nominalna 10 zł Stop: Ag925 Wielkość emisji: 60 tys. Wyemitowano w roku: 08. 03. 2000 r. Cena emisyjna: 32 zł
Rewers: Na tle krzyża w centralnej części połączone greckie litery: (chi) i (rho) – monogram Chrystusa oraz (alfa) i (omega) – wczesnochrześcijański symbol Jezusa Chrystusa. Pomiędzy ramionami krzyża symbole Ewangelistów: człowiek i napis: Św. Mateusz, lew i napis: Św. Marek, byk i napis: Św. Łukasz oraz orzeł i napis: Św. Jan. W otoku napis: WIELKI JUBILEUSZ ROKU 2000.
Awers: Rozeta, orzeł, nominał, data
Obrzeże, kształt motyw rantu: WIELKI JUBILEUSZ ROKU 2000 dwukrotnie powtórzony, rozdzielony gwiazdkami
Autor: Ewa Olszewska-Borys
Wielki Jubileusz Roku 2000 – obchody wejścia Kościoła katolickiego w III tysiąclecie, zainicjowane przez Jana Pawła II jako Rok Jubileuszowy. Trwały od 24 grudnia 1999 do 6 stycznia 2001. W latach 1996-2000 przewodniczącym Krajowego Komitetu Organizacji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 był abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński, prymas Polski.
Ĺąródło: Wikipedia
Skup monet Warszawa, 10 zł 2000 r. – Wielki Jubileusz Roku 2000, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2000 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
10 zł 1999 r. – Władysław IV Waza – POPIERSIE – Poczet Królów i Książąt Polskich
Wartość nominalna 10 zł
Stop: Ag 925/1000
Wymiar: 32 mm
Waga: 14,14 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany
Obrzeże, kształt motyw rantu: gładki
Wielkość emisji: 20.000
Wyemitowano w roku: 3 listopada 1999 r.
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP w ramach serii "Poczet Królów i Książąt Polskich".
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Rewers: Wizerunek króla Władysława IV Wazy (popiersie), napis: WŁADYSŁAW IV WAZA / 1632-1648
Awers: Orzeł, nominał, data
Władysław IV Waza (ur. 9 czerwca 1595 w Łobzowie, zm. 20 maja 1648 w Mereczu) – król Polski w latach 1632–1648 i tytularny król szwedzki 1632–1648, tytularny car rosyjski do 1634, syn Zygmunta III Wazy i jego pierwszej żony Anny Habsburżanki.
Władysław IV, z Bożej łaski król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, inflancki, smoleński, siewierski i czernihowski, a także dziedziczny król Szwedów, Gotów i Wandalów, wybrany wielkim księciem moskiewskim .
Ĺąródło: Wikipedia
Skup monet Warszawa, 10 zł 1999 r. – Władysław IV Waza – POPIERSIE – Poczet Królów i Książąt Polskich, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 1999 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
10 zł 1997 r. – Stefan Batory – POPIERSIE – Poczet Królów i Książąt Polskich
Wartość nominalna 10 zł
Stop: Ag 925/1000
Wymiar: 32 mm
Waga: 14,14 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany
Wielkość emisji: 15.750
Wyemitowano w roku: 30 czerwca 1997 r.
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP w ramach serii "Poczet Królów i Książąt Polskich".
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Rewers: Wizerunek Stefana Batorego (popiersie), napis: STEFAN BATORY, poniżej lata panowania króla: 1576-1586.
Awers: Orzeł, nominał, data.
Stefan Batory (węg. Báthory István, ur. 27 września 1533 w Szilágysomlyó, zm. 12 grudnia 1586 w Grodnie) – książę siedmiogrodzki od 1571, król Polski i wielki książę litewski od 1576, po ślubie (w tym samym roku) z Anną Jagiellonką, córką Zygmunta I Starego. Przez wielu historyków uważany jest za jednego z najwybitniejszych polskich królów elekcyjnych.
Stefan, z Bożej łaski król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podlaski, inflancki, a także książę siedmiogrodzki.
Ĺąródło: Wikipedia
Skup monet Warszawa, 10 zł 1997 r. – Stefan Batory – POPIERSIE – Poczet Królów i Książąt Polskich, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 1997 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 20 zł wyemitowana przez NBP w 75 rocznicą Bitwy Warszawskiej 1920 roku.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Rewers: Grupa żołnierzy, z przodu ksiądz Ignacy Skorupko. Powyżej grupa żołnierzy na koniach. Napis: 75 ROCZNICA BITWY
Awers: Orzeł, nominał, data.
Bitwa warszawska (nazywana też cudem nad Wisłą) – bitwa stoczona w dniach 13-25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Uznana za 18. na liście przełomowych bitew w historii świata, zdecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i nierozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią.
Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.
Armia Czerwona, której głównodowodzącym był Sergiej Kamieniew nacierała siłami zgrupowanymi w dwa związki operacyjne: Front Zachodni Michaiła Tuchaczewskiego i Front Południowo-Zachodni Aleksandra Jegorowa.
Wojska obu frontów początkowo oddzielone były olbrzymim kompleksem bagien poleskich i współdziałały ze sobą nader luźno. W miarę ich postępu luka operacyjna w centrum ugrupowania, wypełniona tylko słabymi formacjami, poszerzała się jeszcze bardziej.
Siły polskie podzielone zostały na trzy fronty: Front Północny, pod wodzą generała Józefa Hallera i Front Środkowy dowodzony przez generała Edwarda Rydza-Śmigłego.
W ostatnich dniach działań odwrotowych w toku walk obronnych na przedpolach Warszawy utworzone zostały w rejonie rzeki Wieprz dwie grupy uderzeniowe podporządkowane osobiście marsz. Józefowi Piłsudskiemu.
Pierwsza grupa uderzeniowa ześrodkowała się w rejonie Dęblina, Przy tej grupie (przy 4 Dywizji generała Daniela Konarzewskiego) umieścił swoje stanowisko dowodzenia sam Marszałek. Obok, przy 16 Dywizji, generał Skierski. Generał Edward Rydz-Śmigły stanął przy 1 Dywizji Piechoty Legionów. Dowódcy najwyższego szczebla znaleźli się przy dywizjach przede wszystkim po to by w ten sposób podnieść morale wojska, ugruntować wiarę w powodzenie operacji.
W nocy z 5 na 6 sierpnia 1920 roku w Belwederze opracowywano ogólną koncepcję rozegrania bitwy. W rozważaniach powrócono do idei, które od końca lipca nurtowały umysły całego polskiego kierownictwa wojskowego. Zamierzano częścią sił zatrzymać uderzenie rosyjskie przed Warszawą, a na prawym skrzydle odtworzyć odwody operacyjne i uderzyć nimi na południową flankę przeciwnika.
6 sierpnia nad ranem marszałek Piłsudski wybrał ostatecznie rejon koncentracji wojsk do przeciwuderzenia. Z zaproponowanych przez szefa Sztabu Generalnego, Tadeusza Rozwadowskiego okolic Garwolina lub Wieprza, marszałek zdecydował się na to drugie miejsce. Przedstawiciel francuskiej misji wojskowej generał Maxime Weygand preferował bliski Warszawy rejon koncentracji i płytki, mniej ryzykowny manewr oskrzydlający z możliwością pogłębienia obrony na kierunku stolicy, Marszałek zdecydował przesunąć grupę uderzeniową na południe, poza linię rzeki Wieprz i wykonać głęboki manewr nie tylko na skrzydła rosyjskiego Frontu Zachodniego, ale także na jego tyły.
12 sierpnia Józef Piłsudski opuścił Warszawę i udał się do Kwatery Głównej w Puławach. Przed wyjazdem złożył na ręce premiera Witosa dymisję z funkcji Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza. W liście do premiera zaznaczał, że jego zdaniem, skoro rozmowy pokojowe z bolszewikami nic nie dały, Polska musi liczyć na pomoc krajów Ententy, a te uzależniają ją od odejścia Marszałka. Witos jednak dymisji nie przyjął.
W przebiegu bitwy zarysowały się wyraźnie trzy kompleksy wydarzeń:
– bój na przedmościu Warszawskim
– walki nad Wkrą
– manewr znad Wieprza
13 sierpnia, w pierwszym dniu bitwy, nastąpiło gwałtowne natarcie dwóch sowieckich związków taktycznych, jednej dywizji z 3 Armii Łazarewicza i jednej z 16 Armii Sołłohuba. Nacierały one na Warszawę z kierunku północno-wschodniego. Dwie rosyjskie dywizje, które w ostatnim czasie pokonały marszem przeszło 600 kilometrów, uderzyły pod Radzyminem, przełamały obronę 11 Dywizji pułkownika Bolesława Jaźwińskiego i zdobyły Radzymin. Następnie jedna z nich ruszyła na Pragę, a druga skręciła w prawo – na Nieporęt i Jabłonnę. Rozpoczęła się dramatyczna walka pod Radzyminem, która w polskiej legendzie mylnie uznawana jest niekiedy za "bitwę warszawską".
Niepowodzenie to skłoniło dowódcę polskiego Frontu Północnego do wydania dyspozycji wcześniejszego rozpoczęcia działań zaczepnych przez 5 Armię generała Sikorskiego z obszaru Modlina, by tym samym odciążyć 1 Armię osłaniającą Warszawę.
W dniu następnym, to jest 14 sierpnia, zacięte walki wywiązały się już wzdłuż wschodnich i południowo-wschodnich umocnień przedmościa warszawskiego – na odcinku od Wiązowny po rejon Radzymina. Siły polskie stawiały wszędzie twardy opór i nacierające wojska rosyjskie nie uzyskały poważniejszych sukcesów.
15 sierpnia koncentryczne natarcie odwodowych dywizji polskich (10 Dywizji generała Żeligowskiego i 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej generała Jana Rządkowskiego), po całodziennych zażartych bojach przyniosło duży sukces. Odzyskany został Radzymin i polskie oddziały wróciły na pozycje utracone przed dwoma dniami. 16 sierpnia na liniach bojowych przedmościa warszawskiego toczyły się nadal intensywne walki, ale sytuacja wojsk polskich ulegała częściowej poprawie.
W strefie Modlina działania zbrojne początkowa nie dawały również wyraźnego rozstrzygnięcia.
5 Armia generała Sikorskiego, która na rozkaz dowódcy Frontu Północnego przeszła 14 sierpnia do natarcia w kierunku Nasielska, czyniła postępy. Były to jednak sukcesy o znaczeniu lokalnym.
Dopiero w dwa dni później, czyli 16 sierpnia, koncentryczne uderzenie armii Sikorskiego, wyprowadzone z południowo-wschodnich fortów Modlina i znad Wkry, doprowadziło do opanowania Nasielska. Dało możliwość kontynuowania dalszych działań na Serock i Pułtusk.
Na lewym skrzydle frontu polskiego zaznaczyła się przewaga wojsk radzieckich. 4 Armia Szuwajewa i 3 Korpus Kawalerii Gaja, parły na Płock, Włocławek i Brodnicę, a w rejonie Nieszawy rozpoczęły już forsowanie Wisły.
Twierdza Modlin stała się głównym punktem obrony 5. Armii generała Władysława Sikorskiego na linii WkryPod wpływem wiadomości napływających z rejonu Warszawy oraz Włocławka i Brodnicy, naczelny wódz Wojska Polskiego zdecydował się rozpocząć manewr zaczepny znad dolnego Wieprza.
16 sierpnia 1920 rozpoczęło się kontruderzenie. Dywizje grupy uderzeniowej, mające ogromną przewagę nad słabą sowiecką Grupą Mozyrską, ruszyły szerokim frontem, by już w drugim dniu natarcia dotrzeć do szosy Warszawa-Brześć. Rokowało to wyjście na tyły wojsk sowieckich pod Warszawą. Prawe skrzydło natarcia osłaniała 3 Dywizja Piechoty Legionów maszerująca na Włodawę i Brześć. Pod Warszawą wojska sowieckie zostały związane energicznym zwrotem zaczepnym sił polskich przedmościa, wspartych czołgami atakującymi w kierunku na Mińsk Mazowiecki. Postępy uzyskane już w pierwszym dniu natarcia były znaczne.
3 Dywizja Piechoty Legionów zajęła Włodawę. 1 Dywizja Piechoty Legionów odcinek Wisznice-Wohyń, a 21 Dywizja Piechoty Górskiej oraz dywizje wielkopolskie 14 i 16 osiągnęły rubież rzeki Wilgi, zajęły Garwolin i wysunęły patrole pod Wiązowną. 2 Dywizja Piechoty Legionów, przerzucona z zachodniego brzegu Wisły, przejęła rolę odwodu grupy uderzeniowej. 17 sierpnia siły polskie osiągnęły linię Biała Podlaska-Międzyrzec-Siedlce-Kałuszyn-Mińsk Mazowiecki.
W tym samym czasie reszta wojsk polskich przeszła do kontrofensywy na całej długości frontu. 5 Armia znad Wkry uderzyła na XV i III Armie bolszewickie. Wskutek (wyjaśnionego poniżej) braku łączności z dowództwem i zmęczenia żołnierzy, większa część wojsk sowieckich przeszła do nieskoordynowanego odwrotu. Część sił sowieckich, 3 korpus kawalerii Gaj-Chana (dwie dywizje) oraz część 4 i 15 armii (6 dywizji) nie mogąc się przebić na wschód 24 sierpnia 1920 roku przekroczyła granicę niemiecką i została internowana na terytorium Prus Wschodnich.
Według odnalezionych w ostatnich latach i ujawnionych w sierpniu 2005 dokumentów Centralnego Archiwum Wojskowego już we wrześniu 1919 szyfry Armii Czerwonej zostały złamane przez porucznika Jana Kowalewskiego. Manewr polskiej kontrofensywy udał się zatem między innymi dzięki znajomości planów i rozkazów strony rosyjskiej i umiejętności wykorzystania tej wiedzy przez polskie dowództwo.
Jak napisał o pracy polskiego radiowywiadu w okresie omawianego konfliktu Mieczysław Ścieżyński, "nieprzyjaciel sam informował dokładnie nasze dowództwo o swym stanie moralnym i materialnym, o swych stanach liczebnych i stratach, o swych ruchach, o osiągniętych zwycięstwach i poniesionych klęskach, o swych zamiarach i rozkazach, o miejscu postoju swych dowództw i rejonach dyslokacyjnych swych dywizji, brygad i pułków"
15 października delegacje polskie i sowieckie zawarły w Rydze zawieszenie broni, a w marcu 1921 na jego bazie zawarty został traktat pokojowy, który do agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 na lat osiemnaście i pół uregulował stosunki polsko-sowieckie i wytyczył polską granicę wschodnią.
Straty strony polskiej wyniosły: ok. 4500 zabitych, 22 tys. rannych i 10 tys. zaginionych. Szkody wyrządzone sowietom nie są znane. Przyjmuje się, że ok. 25 tys. bolszewików poległo lub było ciężko rannych, 60 tys. trafiło do polskiej niewoli, zaś 45 tys. zostało internowanych przez Niemców.
(wg Wikipedii)
Skup monet Warszawa, 20 zł 1995 r. – 75. rocznica Bitwy Warszawskiej, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 1995 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
100 zł 2011 r. – Beatyfikacja Jana Pawła II 1 V 2011 r.
Wartość nominalna 100 zł Próba (stop): Au 900 Rozmiar: Ă 21,00 mm Waga: 8 g Rodzaj bicia, stempla: lustrzany Wielkość emisji: 8.000 Data wejścia do obiegu: 28 kwietnia 2011. Preferowany stan zachowania: menniczy (L)
Złota moneta okolicznościowa o nominale 100 zł wybita w celu uczczenia wyniesienia na ołtarze wielkiego papieża i wielkiego Polaka Jana Pawła II – Karola Wojtyły (1.05.2011 r.).
Uwaga! Moneta wraz z certyfikatem w oryginalnym etui NBP. Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Awers: Centralnie, na tle stylizowanego wizerunku rozety o ozdobnej ornamentyce, wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. U góry półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. U dołu, półkolem, oznaczenie roku emisji: 2011 i, po oddzielającej gwiazdce, napis: 100 ZŁ. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW. Rewers: Centralnie, stylizowany wizerunek Jana Pawła II ze złożonymi dłońmi, na tle stylizowanych promieni rozchodzących się w różnych kierunkach. Po lewej stronie półkolem napis: BEATYFIKACJA. Z prawej strony napis: Jana/Pawła II. U dołu, po prawej stronie, półkolem napis: 1 V 2011.
Proces beatyfikacyjny był wyjątkowo żmudny ale jednocześnie jednym z najszybszych w historii Kościoła. Już w czasie pogrzebu 8 kwietnia 2005 wierni dali wyraz swoim oczekiwaniom uświęcenia wielkiego papieża transparentami „santo subito” („święty natychmiast”).
13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługuje tytuł Sługi Bożego. Formalnie proces rozpoczął się 28 czerwca 2005, kiedy zaprzysiężeni zostali członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Postulatorem procesu został polski ksiądz Sławomir Oder. 2 kwietnia 2007 zakończyła się faza diecezjalna procesu. Wszystkie akta zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji ds. kanonizacyjnych. 19 grudnia 2009 papież Benedykt XVI podpisał dekret o heroiczności cnót Jana Pawła II. Dowodem świętości zmarłego papieża było cudowne uzdrowienie francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre z choroby Parkinsona ostatecznie potwierdzone przez komisję medyczną kongregacji (grudzień 2010). 14 stycznia 2010 prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynał Angelo Amato przedstawił Benedyktowi XVI dekret z prośbą o uznanie cudu. Tego samego dnia papież wyznaczył wyniesienia Jana Pawła II na ołtarze – 1 maja 2010.
(wg Wikipedii, NBP i luźnych notatek prasowych)
Skup monet Warszawa, 100 zł 2011 r. – Beatyfikacja Jana Pawła II 1.V.2011 r., Jan Paweł II, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2011 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
10 zł 2011 r. – Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski (kwadrat) – Historia polskiej muzyki rozrywkowej
Wartość nominalna 10 zł Próba (stop): Ag 925 Rozmiar: 28,2 x 28,2 mm (kwadrat) Waga: 14,14 g Rodzaj bicia, stempla: lustrzany Wielkość emisji: 50.000 Data wejścia do obiegu: 8 grudnia 2011. Preferowany stan zachowania: menniczy (L)
Moneta dwuzłotowa ze stopu Nordic Gold wyemitowana w ramach serii "Historia polskiej muzyki rozrywkowej"
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Jeremi Stanisław Przybora (ur. 12 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 4 marca 2004 tamże) – poeta, autor, pisarz, także aktor, współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego "Kabaretu Starszych Panów" (październik 1958-1970), powtórnie w telewizji "Kabaretu Jeszcze Starszych Panów" oraz radiowego Teatrzyku "Eterek", cyklu audycji telewizyjnych "Divertimento" autor libretta do musicalu "Piotruś Pan". Jeremi Przybora wydał prozą m.in. opowiadania, kolejne części swoich wspomnień "Memuarów" oraz zebrane teksty swoich wierszy "Piosenki prawie wszystkie". Mistrzowie Przybory to m.in.: Tadeusz Boy-Żeleński, Konstanty Ildefons Gałczyński i Stanisław Lem. Urodził się w rodzinie szlacheckiej, jako najmłodsze z trojga dzieci (starszy o 11 lat brat Wiesław i starsza o 7 lat siostra Halina). Ojciec, Stefan Przybora, był inżynierem-cukiernikiem, właścicielem fabryki słodyczy oraz cukierni w Warszawie; matka, Jadwiga z domu Kozłowska, zajmowała się domem. Ukończył ewangelickie Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a potem studiował w Szkole Głównej Handlowej i anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim, których to studiów nie skończył. Przez lata związany z Polskim Radiem, przed wojną spiker w rozgłośni warszawskiej, po wojnie pracował w Rozgłośni Pomorskiej Polskiego Radia w Bydgoszczy, gdzie współtworzył cykl audycji satyrycznych "Pokrzywy nad Brdą". Po powrocie do Warszawy pracował w redakcji rozrywki, gdzie stworzył Radiowy Teatrzyk "Eterek". Lektor Polskiej Kroniki Filmowej, autor tekstów piosenek, książek, pisał libretta teatralnych spektakli (m.in. polskiej wersji "Piotrusia Pana" z muzyką Janusza Stokłosy, w reżyserii Janusza Józefowicza), scenarzysta filmu "Upał" w reż. Kazimierza Kutza. Z Jerzym Wasowskim poznał się w radiu podczas oblężenia Warszawy w 1939 (był wówczas spikerem). Podczas powstania warszawskiego prowadził audycje w cywilnej rozgłośni Polskiego Radia, uruchomionego 9 sierpnia[1]. Po wojnie spotkał się w 1948 z Wasowskim i wówczas zaproponował mu pisanie muzyki do swych tekstów. Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 3 maja 1997, za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i pracy literackiej, został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w nocy z 3 na 4 marca 2004, pochowany został na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie. (wg Wikipedii)
Jerzy Ryszard Wasowski (ur. 31 maja 1913 w Warszawie, zm. 29 września 1984) – polski dziennikarz radiowy, kompozytor i reżyser pochodzenia żydowskiego, z zawodu inżynier akustyk. Syn Józefa Wasowskiego, ojciec Grzegorza Wasowskiego. Związany z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier. Po wojnie zaczął występować jako aktor Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946-1948) i spiker radiowy. W latach 1948-1950 był głównym inżynierem akustycznym PR, w latach 1950-1954 zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. 1977-1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej. W 1949 wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. Nie odchodź, Wesołe jest życie staruszka, Addio pomidory, Bo we mnie jest seks, Kaziu, zakochaj się, Przeklnę cię). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (Stokrotki ogrodnika Barnaby 1965, Gołoledź 1973), musical Machiavelli (1975). W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych. (wg Wikipedii)
Skup monet Warszawa, 10 zł 2011 r. – Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski (kwadrat) – Historia polskiej muzyki rozrywkowej, NBP – monety kolekcjonerskie, Monety polskie, kolekcjonerskie po denominacji od 1995 do 2016, Monety 2011 r. . Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
