10 zł 2003 r. – 750-lecie lokacji Poznania (lokacja Poznania)
Wartość nominalna 10 zł
Stop: Ag 925/1000
Wymiar: 32 mm
Waga: 14,14 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany
Wielkość emisji: 39.000
Wyemitowano w roku: 5 marca 2003
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP dla uczczenia 750-lecia lokacji Poznania.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Rewers: Fragmenty zabudowań, herb Poznania, napis 750-LECIE LOKACJI POZNANIA
Awers: wizerunek drzwi kościoła Najświętszej Marii Panny, orzeł, nominał, data
U schyłku XIV i w XV wieku Poznań stał wśród takich ośrodków jak Toruń i Lwów, które ustępowały jedynie Gdańskowi i Krakowowi czy pobliskiemu, ale ciążącemu już zdecydowanie ku Czechom Wrocławiowi. Poznań szybkością rozwoju ustępował jedynie Lublinowi. O szczególnej pozycji miasta najlepiej świadczy fakt, że jedynie Kraków i Poznań były miastami-sygnatariuszami wszystkich pokojów z Krzyżakami, począwszy od 1335 po 1466.
Lokacja miasta rozpoczęła proces scalania konurbacji w jeden organizm. W skład Poznania wchodziło wówczas lewobrzeżne miasto z 17 nadanymi mu wsiami, których odległość od rynku nie przekraczała 8 km. Tworzyły one z miastem jeden organizm podległy staroście. Ponadto w bezpośrednim sąsiedztwie murów miejskich powstały osady służebne: Garbary, Czapniki, Stelmachy czy Rybaki, oraz osady związane z instytucjami o charakterze charytatywnym, którymi zazwyczaj były prowadzone przez Kościół szpitale. Stopniowo miejscowości te łączyły się w z warte przedmieścia. I tak na południowy wschód od murów, w zakolu zachodniego ramienia Warty i Strugi Karmelitańskiej, powstały Piaski, obejmujące dawne Rybaki i Czapniki, a także Gąskę (osada o identycznej nazwie leżała przy Bramie Wronieckiej). W Piaskach powstały w krótkim czasie po sobie cmentarz miejski, kościół pw. Wszystkich Świętych (znajdował się on w sąsiedztwie dzisiejszej świątyni pod tym wezwaniem) wraz z hospicjum dla podróżnych oraz klasztor i kościół bernardynów, zaś na południowym obrzeżu osady powstał klasztor karmelitów trzewiczkowych.
Zachodni brzeg strugi karmelitańskiej zajmowały osiedla położone wzdłuż drogi biegnącej od Bramy Wrocławskiej na południe. Licząc od murów miejskich były to: Stelmachy i Półwieś. Na zachód od tej ostatniej leżały Nowe Ogrody będące własnością mieszczan, a na południowy zachód stara osada wokół kościoła św. Marcina. Z tej osady odchodziła na zachód droga ku Bukowi, przy której leżała osada Glinki sąsiadująca z miejską cegielnią oraz wapiennik i leżący bardziej na północ Kundorf. Na południu zaś, przy drodze na Wrocław leżała wieś Wierzbięcice przemianowana później na Wildę.
Przy północnej części murów miejskich, u wylotu Bramy Wronieckiej, znajdowała się kolejna osada o nazwie Gąska, która otaczała najstarszy miejski szpital św. Ducha ufundowany jeszcze w momencie lokacji przez biskupa Boguchwała II. Na północ od niej leżała należąca do kapituły poznańskiej osada wokół kościoła św. Wojciecha. Wszystkie te miejscowości z czasem zlały się w tzw. Przedmieście Wronieckie. Całość lewobrzeżnej konurbacji dopełniał wieniec wsi należących do miasta, a mających przeważnie formę ulicówek.
Poznań prawobrzeżny należał zasadniczo do Kościoła. Największe znaczenie miały Ostrów Tumski, którego książę zrzekł się prawdopodobnie jeszcze w XIII wieku oraz Śródka, którą Przemysł II nadał biskupstwu zastrzegając zakaz organizowania w niej targów i jarmarków oraz handlu suknem, co miało chronić kupców z książęcego miasta na lewym brzegu Warty. Na zachód od Ostrowa Tumskiego znajdowała się wyspa, przez którą wiódł stały most przez rzekę, na której znajdowała się osada zwana Groblą Kapitularną (później Chwaliszewem) z należącym do kapituły laskiem – Czartorią. Na wschodzie leżała osada przy należącym do joannitów kościele św. Jana oraz łącząca się z nią biskupia wieś – Główna.
Wg Wikipedii
. Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz