. Skupujemy monety, banknoty i inne kolekcje ze wszystkich dzielnic Warszawy – Warszawa Bemowo, Warszawa Białołęka, Warszawa Bielany, Warszawa Mokotów, Warszawa Ochota, Warszawa Praga-Południe, Warszawa Praga-Północ, Warszawa Rembertów, Warszawa Śródmieście, Warszawa Targówek, Warszawa Ursus, Warszawa Ursynów, Warszawa Wawer, Warszawa Wesoła, Warszawa Wilanów, Warszawa Włochy, Warszawa Wola, Warszawa Żoliborz
Warszawa – 20 zł 2011 r. – Zofia Stryjeńska – Polscy malarze XIX/XX wieku

20 zł 2011 r. – Zofia Stryjeńska – Polscy malarze XIX/XX wieku
Wartość nominalna 20 zł
Stop: Ag 925/1000
Rozmiar: 40 x 28 mm (prostokąt)
Waga: 28,28 g
Rodzaj bicia, stempla: lustrzany
Wielkość emisji: 50.000
Wyemitowano w roku: 15 lutego 2011
Preferowany stan zachowania: I (menniczy / L)
Kolejna srebrna moneta wyemitowana w ramach serii „Polscy malarze XIX/XX wieku” , jedna z dwóch monet z tampondrukiem w emisji 2011.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Awers: Stylizowany wizerunek fragmentu obrazu Zofii Stryjeńskiej. U dołu, z prawej strony, wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Wokół orła, od dołu, od prawej do lewej, napis: 20 ZŁ i po oddzielającej kropce napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA oraz oznaczenie roku emisji: 2011. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW.
Rewers: Stylizowany wizerunek popiersia Zofii Stryjeńskiej. Z lewej strony faksymile jej podpisu. Z prawej strony, u dołu, stylizowany wizerunek palety i trzech pędzli. Na palecie farby: czerwona, żółta, zielona i niebieska. Nad paletą prostopadle napis: 1891-1976. Z prawej strony stylizowany fragment obrazu Zofii Stryjeńskiej. W prawym dolnym rogu napis: ZOFIA oraz prostopadle napis: STRYJEŃSKA.
Zofia Stryjeńska, z Lubańskich (ur. 13 maja 1891 w Krakowie, zm. 1976 w Genewie) – polska malarka, grafik, ilustratorka, scenograf, reprezentantka art dĂ©co; żona Karola Stryjeńskiego.
Była najbardziej znaną polską artystką plastykiem dwudziestolecia międzywojennego, wespół z Tamarą Łempicką.
Nazywana "księżniczką sztuki polskiej" (Mieczysław Grydzewski – "Wiadomości Literackie"), należała do ugrupowania artystycznego Rytm.
Z technik malarskich uprawiała głównie temperę, zajmowała ją też litografia, rysunek i plakat, projektowała zabawki, tkaniny dekoracyjne, była autorką ilustracji książkowych.
Do jej najbardziej znanych prac należą: Pastorałka, cykl Bożków słowiańskich i Pascha, ilustracje do Monachomachii Krasickiego, Pory roku, Kolędy, Cztery sakramenty oraz Tańce polskie.
Wykonała dekorację polskiego pawilonu na Wystawie Światowej w Paryżu w 1925, która składała się z cyklu Dwunastu miesięcy (6 malowideł, po 2 miesiące na płótno), ukazującego prace wiejskie charakterystyczne dla poszczególnych miesięcy. Dzieło to przyniosło artystce sławę europejską i 5 nagród Wystawy światowej.
Serię obrazów przedstawiającą polskie tańce ludowe artystka namalowała w 1927.
Dzięki licznym pracom przedstawiającym bóstwa starosłowiańskie uważana za prekursorkę rodzimowierstwa słowiańskiego w Polsce – należy jednak zaznaczyć, że sama artystka zawsze uważała się za chrześcijankę (była z wychowania i z przekonania katoliczką, przy czym zmieniła na krótko wyznanie na ewangelickie, żeby rozwieść się i zawrzeć drugi związek małżeński) i jej fascynację wierzeniami pradawnych Słowian należy traktować jedynie jako artystyczną.
Ĺąródło: Wikipedia, NBP